Şırıl şırıl akışını duyar gibiyim
Bileklerimdeki olgunluğun.
Vahşet bile kelime kelime doğranmışken
Bu gözyaşları anneme mi?
Yoksa arkamdan ağlamayacak
Beşi beş para etmez insanlara mı?
Hani varoluşumun sebebiydin sen?
Nerde o rendelenen yalnızlık?
Yatağımıza serdiğimiz o örtü misali
Vücudumu sardı şimdi ayazlar.
Yokluğunun ayazları ey sevgili.
Varlığındaki sıcaklığın izleri bunlar
Şimdi sakin olamıyorum nedendir bilinmez
Öksürdükçe anılarım çıkıyor
Ağzımdan, burnumdan, kulaklarımdan..
Şimdi tutunamıyorum o kuru dallara
Elimi attıkça batıyorlar
Kanatıyorlar ellerimi..
Şimdi utanıyorum sormaya tanrıya
Tutacak mı yine ellerimi?
Şırıl şırıl akışını duyar gibiyim
Bileklerimdeki olgunluğun.
Vahşet bile dilim dilim
Gözyaşlarımı silemem bu durumda.
Yoksa arkamdan ağlayacak mısın?
Yoksa arkamdan çiçekler mi atacaksın?
Üzerime attığın o bi kaç soğuk toprak
Anılarımızla mı bezeli olacak?
Hani varoluşumun sebebiydin sen?
Yokolurken ben nerdesin?
Nerde o rendelediğimiz yalnızlık?
Kalmamıştı hani hiç?
Yatağımıza serdiğimiz örtünün yerini
Tozlar almış şimdilerde.
Vücudumu yattıkça sarıyorlar.
Saçlarım sakallarım birbirine girmiş
Varlığındaki sıcaklığının izleri
Olgunluğun aktığı yerdeler.
Bileklerimdeler.
Şimdi sakin olamıyorum nedendir bilinmez.
Öksürüyorum durmadan.
Kusuyorum.
Ağzımdan burnumdan kanlar akıyor.
Şimdi tutunacak dalım kalmadı.
Hem de hiç.
Ellerim minik kıymıklarla dolu.
Şimdi utanıyorum sormaya
Tanrım?
Orda mısın?
Yoksa bu is kokan yalnızlığıma
Sende mi ortaksın?
-180212
Devrik İlah
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder