Bir karamsar kalemim ben.
Her dokunduğum satırsa, sen.
Mürekkebi gözlerimden süzülür,
Ucunda acı bir haykırış..
Resmine bakar bakar yazardım.
Kayboluyor dediği gibi saçlarında
Sonu olan sonsuz zaman..
Issız bir dert bu kaleminki.
Issızlık dert.
Yalnızlık tek ortak.
Bir karamsar kalemim ben.
Her dokunduğum satırsa, sen.
Mürekkebi gözlerimden süzülür,
Ucunda acı bir haykırış..
Susmadı o sesler,
Hep tekrarladı adını.
Hep tekrarlardı adını.
Ben koparırdım bir düş mavisini
Gece inlerdi yalnızlığımla.
Dudaklarım titrerdi.
Dudaklarımı titretirdi o gülüşün.
Şimdiyse sıcaklığın satırlarımda..
Şimdi kokun burnumda..
Ve
Şimdi karamsar bir kalemim ben.
Her dokunduğum satırdaysa yine sen.
Mürekkebi süzülüyor gözlerimden,
Ucunda bir acı haykırış..
Söylesene..
Bitecek mi bu bekleyiş ??
13.03.2011 // 05.27
Devrik İlah
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder