Nasıl bir oyunki bu?
Piyonların hep ben
Vezirlerin hep sen olduğu
Ama hamlelerim
Hep geriye dönük
Nasıl bir yeryüzüdür bu
Akışkan egoların
Ruhuna bulaştığı
Maskeleşmiş suratlar
Seni içine çekmiş
Boğulmaktayım oysa ben
Geçmişim önümdeydi
Sereserpe
Dokunsam çırpınışları geçicek
Ama ellerim bağlanmış.
Tek yapabildiğim şey bakmak
Hayat veren dokunuşlarını
Birer birer hatırlamak..
Zamanımdı bu aşk benim
Durduramamam ondandır.
Saate ne zaman ihtiyacım olmazsa
O zaman yürüyüşümdeki zigzaglar
Anlam kazanıcak.
Hayatın özü işte o zaman
Beni bulacak.
Ama hiç inanmıyorum..
Herşey yine eskisi gibi mi olucak?
Hissetmek istiyorum..
Hislerimi zorlayıp
Çevreme bakıyorum
Ve farkına varıyorum
Aslında,
Şu sıralar bir bataklığın
En bulanık noktasında
Çizgi filmlerdeki gibi
Parmaklarımla sayıyormuşum.
5
Yapma bunu bana..
4
Sensiz yaşayamıyorum..
3
Böyle olmamalı..
2
Hayatım mahvoluyor..
1
Lütfen..
Ve son bir veda..
Bir yıldız gibi kayan hayatımın
Tanrısının sen olduğu
Kimsenin umrunda değilmiş
Bunu farkediyorum..
Benim dışımda..
Herkes diyor ya hani
Birşeyler yoluna giricek
SEN istediğin sürece
Bilmiyorlar ki
Ben seni istiyorum..
Sadece yoruldum ve dile getirmiyorum
Ben hala seni istiyorum
Söyler misin?
Nasıl bir uykudur bu
Şatomuzdaydık rüyamda
Tutkuların balosunda
Dans ediyorduk
Herkes bizi izliyordu
İmrenen gözlerle..
Sonra birileri
Bu güzel uykuyu bölüyor..
Sonuç:
Sen rüyalarda kalmışsın
Ben rüyalar kadar
Güzel birşeyi
Gerçek hayatta arıyorum.
Bulamayacağımı bildikçe
Uykuyu içime çekiyorum
Ama hangi rüyaydın sen?
Neden göremiyorum seni
Uyumaya çalıştıkça?
Bir ses geliyor kulağıma ansızın,
Rüyalara aşık olunmaz..
Rüyalar sadece o an güzeldir.
Biter ve gider..
Rüyalara aşık olunmaz..
Eğer bir rüyaya tutulursan
Gerçek hayatında bir rüya olursun
Rüyam..
Seni bir daha görmek için
Ömrümü uyuyarak geçirebilirim
Tadın damağımda kaldı
O dans,
O tutkular
O gözlerin
..
Rüyam..
Seni arıyorum hergece
Seni arıyorum gözlerimde
Damlatıyorum yastığıma
Ne var ne yoksa içimde
Ama farketmek istemiyorum hiç.
O rüya
Bitmiş..
Nasıl bir oyunki bu?
Piyonların hep ben
Vezirlerin hep sen olduğu
Ama hamlelerim
Hep geriye dönük
Nasıl bir yeryüzüdür bu
Akışkan egoların
Ruhuna bulaştığı
Maskeleşmiş suratlar
Seni içine çekmiş
Bense nefessiz kalmışım
Hergün içime çektiğim kokun
Artık yok
İşte bu yüzden
Boğulmaktayım ben..
09.10.10
Deus Perdidit
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder